Zit er: warm bij

Salam Aleikum gabbers, hoe gaat het ermee. Omdat we liefhebber van het spelletje Steven Bergwijn natuurlijk allemaal ontzettend missen en bale als Gareth dat hij voor Oranje bedankt heeft, maakte ons hart meteen een sprongetje toen bleek dat hij deze week aanschuift in Broederliefde (later opzoeken wat dat is, red.). Om sportieve redenen is Stevie afgelopen september verkast naar Saudie-Arabië, een land waar heus wel wat op aan te merken is maar ze hebben er in ieder geval geen toeslagenaffaire gehad en het Nederlands Elftal gaat er straks op het WK enorm indruk maken door op het allerlaatste moment toch niet met een regenboogband aan de te aftrap te verschijnen. Hoe dan ook mogelijk speelt Bergwijn daar de minaretten van de hemel, of misschien raakt hij juist geen gebedskraal, geen idee eigenlijk, we krijgen er weinig van mee. Echt een begenadigd verteller ook dus leuk om hem weer eens lang aan het woord te hebben. Hij voelt er echt de love van de mensen in ieder geval, en dat is belangrijk voor een gevoelige jongen. We krijgen ook een rondleiding door zijn huis, waar op een muur de prachtige en inspirerende quote 'Life is more fun when you play games' staat en dat is natuurlijk hartstikke waar. Er is trouwens niets mis met Saudie-Arabië want daar spelen ook andere voetballers die mokerveel verdienen, dus wat zeiken jullie nou. Hij blijft er zo nog tien jaar spelen. Uiteindelijk is zijn familie gelukkig en hij ook dus zak er allemaal lekker in met z'n allen.

Kunnen we dat hele Nederlands Elftal wel opdoeken

Er gaat een schokgolf door het Nederlandse voetbal. Steven Bergwijn, die door Ajax is verkocht aan een club in Saudi-Arabië, waar ze trouwens geen toeslagenaffaire hadden, wil niet meer in Oranje voetballen. Dat heeft hij gezegd in een interview met De Telegraaf. "Ik heb het altijd een eer gevonden om voor Oranje uit te komen. Maar onder deze bondscoach wil ik dat niet meer. Met iemand die me bewust zo neerzet in de media ben ik klaar. Maar wie weet als er in de toekomst een nieuwe bondscoach komt." Verschrikkelijk natuurlijk, een Nederlands Elftal zonder Steven Bergwijn, dat is toch een beetje als een kerstboom zonder wasknijper, als een ei zonder suiker, als een taart zonder ansjovis, als een pizza zonder mayonaise, als een asperge zonder knoflook, als een Satisfyer zonder lepel, als een fiets zonder airbag, als een pistool zonder pijlen, als een auto zonder anker, als een flesje cola zonder komkommer, als een straat zonder benzine, als een politieke jongerenpartij zonder condooms met ludieke opdruk, als een boek zonder reclame, als Friesland zonder Drenthe, als een talkshow zonder Hennie Huisman, als een shoarmazaak zonder appels, als een visboer zonder vlees, als een loden pijp zonder oud ijzer. Steven Bergwijn, we gaan je missen. Als kiespijn.